Toen het kamp nog maar net begonnen was, hoorden we al een gek geluid uit de bosjes komen. Een heks! Op een gigantische bezemsteel kwam zij over het gras naar ons toe vliegen. Nieuwsgierig en bang tegelijk gingen de bevers naar haar toe. Wie is die enge heks, en waarom kijkt ze zo verdrietig? ‘Ik ben heks Hazel!’ zei de heks met een schelle stem. ‘De boze tovenaar Torrebaard heeft mijn toverkracht afgepakt, kunnen jullie mij helpen?’ Natuurlijk kunnen de bevers heks Hazel helpen!

Om ons te beschermen tegen de tovenaar moesten we een beschermketting maken. Hiervoor moesten we een zakje kruiden ombinden die de tovenaar heel erg vies vond stinken! Daarna deden we een spelletje met een heksenhoed. We moesten hem proberen te stelen zonder dat de leiding ons kon zien! Toen dat was gelukt kregen we een lijstje met ingrediënten voor een heksensoep. We trokken het bos in om ze te verzamelen. We vroegen een olifant om zijn oorsmeer, kregen gedroogde kikkerpootjes van een kikker, volle rattenmaagjes van een enge rode rat, papagaaienkots van een zieke papagaai bovenin de boom en hele lekkere knapperige kippenogen van een losgeslagen kip!

 

Terug op het terrein leerden we hoe je goed kan vliegen op een bezemsteel, en maakte de heks voor ons heksensoep op het kampvuur, waarin ze al onze verzamelde ingrediënten gooide!

De volgende ochtend kwam juf Violetta Veelgezien langs. Zij had heks Hazel op de heksenschool toverdrankles gegeven. We leerden van haar hoe je beschermingsdrankjes kon maken van drakenbloed. Als je er bijvoorbeeld gezwavelde garnalentranen bij doet, dan krijg je een roze drankje dat je beschermt tegen verdriet en met gestampt gierengruis krijg je een groen drankje dat beschermt tegen het kwaad. Toen de drankjes af waren gingen we lunchen, maar voordat we ook maar een hap genomen hadden stond daar ineens heks Hazel aan de overkant van het water! Ze lachte gemeen en gooide een brief aan een tak de prikkelbosjes in. Toen de leiding de brief uit de bosjes had gekregen konden we lezen wat erin stond. We moesten in het bos de verloren spullen van Tovenaar Torrebaard zoeken, die de heks kon gebruiken om haar toverkracht weer terug te krijgen. Als we niet alle spullen op tijd zouden vinden, dan hakte de heks het been van Robbert af! Snel gingen we het bos in om de spullen te zoeken. We vonden een heleboel spinnen en kaarsen, een bot en een doodshoofd, een ketel en een toverstok, een koord en een roos. Het was gelukt! Hopelijk hakt de heks niet het been van Robbert af.

Nadat we lekker gegeten hadden, en bij een kampvuur opgewarmd waren, hoorden we ineens de heks weer aan de overkant van het water! En deze keer was ze niet alleen, ze had Robbert ontvoerd! ‘Volg het vuur!’ riep ze  naar ons. We pakte de gevonden spullen en slopen door het donkere bos. Daar zagen we  fakkels in de grond geprikt, en die leidde ons naar heks Hazel bij haar griezelige heksenhuisje. We moesten allemaal tegen de muur zitten en de spullen laten zien. Omdat we alles hadden, hoefde Robberts been er gelukkig niet af! De heks begon met haar ritueel. Omringd door brandende kaarsen en kriebelende spinnen legde ze alle voorwerpen op hun plek. Met magisch poeder liet ze de vlammen van de kaarsen dansen, en alle kinderen moesten een kikker op hun tong leggen (gelukkig was het een snoepkikker). De heks gooide de magische ingrediënten bij elkaar en de toverdrank begon te bruisen! ‘KAUWEN, zo hard als je kan!’ gilde ze! Gelukkig hebben de bevers sterke tanden, want de toverspreuk werkte en de heks kon weer toveren! Lachend rende ze de bosjes in, ons allemaal in spanning achterlatend. We volgenden de fakkels weer naar huis, en gingen snel slapen.

De volgende dag vonden we na het ontbijt ineens een brandende kaars en een kistje in het slaaplokaal. Het was van heks Hazel! Ze bedankte ons voor de hulp en gaf ons insignes die we op onze blouse konden naaien. Als we dat doen zijn we voor altijd beschermd tegen boze magie! Om onze overwinning te vieren gaven we een groot heksenfeest! We gingen kikkerhappen en stop-dansen, deden bezemsteel-limbo en maakte prachtige tekeningen over het kamp! Helaas was het toen tijd om opgehaald te worden. Tot de eerste opkomst!