Wat: ZOKE 2013 – Zomerkamp Expeditie Tsjechie

Wie: Explorers en Roverscouts van Scouting Kantankye, Amstelveen

Wanneer: 13 – 23 juli 2013

Waar: Tsjechie, gebied ČeskyRáj en Praag

Quanta kost’ dat? : 250,- p.p.

Zomerkamp commissie: Jamy Osinga en Robbert Evers, met ondersteuning van Tessa van Weelden en Danny Verhoef

Robbert:
Als zomerkampcomissie hebben we geprobeerd om alle activiteitengebieden van scouting terug te laten komen in ons kampprogramma. Daarvoor hebben we elke deelnemer een aantal uitdagingen gegeven waar ze zelf mee aan de slag moesten en geheim houden voor de anderen. Al deze uitdagingen samen vormden de inhoud van ons zomerkamp programma. Het kamp was verdeeld in twee delen; Natuur en –Cultuur. De eerste vijf dagen brachten we door in de natuur met een minimum aan kampeerspullen (want alles moest op de rug mee). De overige vijf dagen verbleven we in een accomodatie van de Tsjechische scoutingorganisatie Junak in Praag.

Jamy:
Anders dan voorgaande jaren konden we hier niet betalen in Euro’s. Het was dan ook spannend of we binnen de begroting konden blijven na het omrekenen van de omwisselkoersen. Aangezien we een vrij krap budget hadden was het dan ook elke paar dagen puzzelen hoeveel we nog konden uitgeven.

Logboek

6:00 zaterdag ochtend, het reisgezelschap bestaande uit 10 explo’s en Rovers en twee begeleiders verzamelen zich bij de meeting point op Schiphol. Over 10 minuten gaat de eerste trein, van de velen die nog gaan komen. Er wordt nog even afscheid genomen van de ouders en de begeleiding haalt een extra sterke kop koffie. De reis naar Tsjechie en de Zomerkamp Expeditie 2013 kan beginnen!

20 uur en 12 treinen later arriveren we op het laatste perron. Verder rijdt de trein niet. Van hieruit is het nog 6 km lopen naar de camping van onze eerste etappe. We besluiten om de snelste route te nemen en komen tot de conclusie dat we niet anders kunnen dan de weg te volgen en de berm in te springen bij naderend verkeer.

Begeleider Anna: 

De tocht langs de weg vond ik als begeleider in eerste instantie een slecht idee. Op dat moment hebben we een risico analyse uitgevoerd en een weldoordachte afweging gemaakt.Door met de hele groep duidelijke loopregels af te spreken werd het risico beperkt en wist iedereen hoe te handelen. Het  was midden op de nacht op een lokale weg (weinig verkeer), Wij als begeleiders vormden het begin en einde van de slinger met reflectiehesjes om, er tussen in scheen iedereen met de zaklamp omlaag. Een hele ervaring, maar ik weet nu zeker dat alle leden die mee waren bewust en bekwaam een dergelijke hindernis weten te overwinnen.

Na een tocht van twee uur in het pikkedonker lopen langs de nationale weg komen we eindelijk aan bij onze camping. Het terrein staat vol met tentjes waarvan de eigenaren allang in dromenland verkeren. De security reageert nogal verbaasd als hij hoort vanuit welke richting wij aangewandeld zijn, gelukkig stond ons bezoek wel gepland. In alle (mogelijke) stilte wordt het kampement opgezet en kunnen we na 24 uur eindelijk onze eerste slaap op kamp pakken.

1e etappe: erop uit in de natuur!

De volgende dagen trekken we erop uit om het Tsjechisch Paradijs te ontdekken. De omgeving van Český ráj leende zich uitstekend om even lekker te razen in de natuur.  Er waren enorme rotsformaties met spelonken waar je doorheen kon klimmen, adembenemende vergezichten en talloze hike-paden die je door sprookjesachtige plekjes leiden. ‘s avonds genoten we van een frisse duik in het nabijgelegen meertje en vulden onze magen met outdoor-voedselpakketen die we in Nederland voor een mooi prijsje op de kop hadden getikt.

Info over het gebied: http://www.cesky-raj.info/en

 2e etappe: Cultureel Praag

Na 5 dagen back to nature was het tijd voor de tweede etappe van onze reis; Cultureel Praag.

Omdat een aantal leden nog niet uitgehiked waren hebben we de groep opgesplitst. De ene groep ging op verkenning met het openbaar vervoer vooruit naar onze scoutbase in Praag. De andere groep ging de tocht van 25 km met de volle bepakking lopen.

ja hoor het is zover, mijn hoofd zweet!

Het was op de heetste dag van ons kamp dat de Hike der hikes gepland stond. Een tocht van 26 nog wat kilometers met volle bepakking in de zengende zon. En alsof dat niet genoeg uitdaging was bestond de route uit een aantal flinke hellingen die soms wel verticaal leken te zijn. Ondanks de hete ontberingen en de vele blaren hadden een aantal volgens eigen zeggen nog wel wat kilometertjes kunnen maken… en zo werd een nieuwe uitdaging voor volgend jaar geboren.

 “Ja hoor het is zover, mijn hoofd zweet” werd een gevleugelde uitspraak voor de warme dagen in Tsjechie  en symbolisch voor de zwaarte van de zwaarste hike dag. Want als Jamy’s hoofd zweet (die nog nooit  eerder gezweet heeft) moet het wel een flinke inspanning zijn geweest!

Indoor kamperen

Aangekomen bij ons verblijfslocatie in Praag werden we nogal verrast. Ons appartement was nog letterlijk in verbouwing en zou later op de dag bewoonbaar zijn. Dit was wel even heel wat anders dan wat we verwacht hadden. Het gebouw, wat bijna op instorten stond, bestond uit 3 verdiepingen en verschillende appartementen. Hier woonden medewerkers van de Tjechische scouting organisatie in Praag, maar ook studenten die tijdelijk een kamer in gebruik hadden. Wij hadden ons eigen appartementje met een keukentje (tijdelijk geknutseld) en toilet, een huiskamer (met 4 oude banken) en een slaapkamer met 1 hele grote stapelbed. De douche bevond zich in een appartement op de tweede verdieping, waar ook de koelkast stond. Niettemin mochten we niet klagen, en dat deden we dus ook niet.

Website Scoutbase accomodaties in Tsjechie: http://www.skaut.cz/english/scouts-centres

Praag down under

De volgende ochtend was er geen ruimte voor uitslapen want vandaag stond onze maatschappelijke dag op het programma. Een jaarlijks terugkerend onderdeel van ons zomerkamp programma waarin we iets leren van, en iets teruggeven aan de maatschappij. Zo hebben we bijv. op een eerdere reis verstandelijk gehandicapten geholpen bij hun dagelijkse werkzaamheden. Dit jaar gingen we op pad met de organisatie Pragulic, die opkomt voor het daklozenproblematiek.

 

Op het centraal station in Praag ontmoeten we onze gids, Honda B, de initiatiefnemers van Pragulic en een fotograaf. Later schuiven er nog meer gasten aan die Tsjechische scouts blijken te zijn en voor deze gelegenheid ook meegaan. Het is ons niet helemaal duidelijk waarom er zoveel mensen meegaan, maar komen later te weten dat ons bezoek als pilot dient voor belevenisgerichte tours voor jongeren. Wij vinden het prima en we beginnen onze tour. Honda B, dakloos geraakt door het toedoen van zijn (ex-)vrouw, loodst ons van de ene plek naar de andere. Hij vertelt over zijn leven, hoe hij in deze situatie is verzeild en laat ons de plekken zien waar voedsel, kleding en medicijnen te halen zijn. “Hier onder de brug komt de medicijnman langs, het is een chinees en wel 100 jaar oud, niemand weet het precies”, en hier werken mensen die theater maken met dakloze vrouwen”. Onze gids blijkt een grote passie voor boeken te hebben welke hij uit het vuilnis vist en verkoopt aan de talloze antiquariaats in Praag ook weet hij erg veel over scouting in Praag en vond het daarom ook zo leuk om onze gids te zijn. Als we beginnen in te kakken door het vele lopen in de zengende hitte weet Honda wel een energizer. Dat is een oefening die ze bij het opvanghuis leren om agressie te onderdrukken. Hij gaat op zijn rug op de grond liggen en doet alsof hij fietst terwijl er Hi hi hi , hahaha, hohoho uit zijn mond schalt. Een goed voorbeeld doet volgen en voor we het weten liggen we allemaal op de straat te hihihi hahaha hohoho’en.

 

Na het bezoek aan Nadeje, opvangcentrum voor daklozen en een halve dag later beginnen de voeten zeer te doen. Honda grijpt deze kans aan om de tram te pakken en ons te leren hoe we ‘gratis’ met het o.v. kunnen reizen. Na een dag lang door de krochten van Praag gewandeld te hebben eindigden we in de hoofdstraat van het Praagse centrum. Hier was het tijd om iets terug te doen voor onze gids. We besloten om zelf te proberen geld op te halen door muziek te maken en daarmee onze gids te belonen. Daar stonden we dan op een wildvreemde plein, in een wildvreemde stad met een gitaar niet wetende wat precies te doen. Gelukkig werden we herkend in onze scoutfit door Rovers uit Portugal die een jamsessie in het publieke domein niet wilden laten schieten. En zo geschiedde het dat we met een international gezelschap liedjes stonden te bulderen in hartje Praag terwijl onze hoed gevuld werd met muntjes. Toen we de buit van 20 euro (in kronen) aan onze gids overhandigden srpongen de tranen in zijn ogen. Zo’n warm gevoel van binnen had hij in jaren niet gehad, Aldus de gids.

 

En het werd wederom een geslaagde maatschappelijke dag met bijzondere indrukken en de bewustwording dat dakloos worden iedereen op elk moment kan overkomen.. het is wat je er dan van maakt wat relevant is. A way of life, die in onze ogen helemaal niet misstaat en eigenlijk erg veel overeenkomt met ons scoutingspel alleen dan in het ‘echie’.

Website Pragulic: http://pragulic.cz/en

De tourist uithangen

De rest van onze tijd hebben we benut om de touristische hoogtepuntjes van Praag te bezoeken, na een indrukwekkende eerste dag waren we met alles gelukkig en kunnen we nu met trots en plezier terugkijken op een letterlijk en figuurlijke grensverleggende reis!